Τι είναι η αρθρίτιδα;
Ο όρος ‘αρθρίτιδα’, περιγράφει μια ομάδα παθήσεων, που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους τον τραυματισμό ή τη φλεγμονή σε κάποια άρθρωση, η οποία μπορεί να αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της πάθησης ή δευτερεύον σύμπτωμα αυτής, όπως στην περίπτωση του ερυθηματώδους λύκου, του ουρικού οξέος και της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας. Οι δύο συνηθέστεροι τύποι αρθρίτιδας, είναι η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, που είναι εκφυλιστική νόσος, φλεγμαίνει ο χόνδρος της άρθρωσης. Ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει δυσφορία όταν χρησιμοποιεί τις επηρεαζόμενες αρθρώσεις στο πλαίσιο της σωματικής κινητικότητάς του, όπως για παράδειγμα πόνο κατά το λύγισμα του γόνατος ή του μηρού ή δυσκαμψία στις αρθρώσεις των δακτύλων. Οι περισσότεροι άνθρωποι άνω των 60 ετών, υποφέρουν από κάποιου βαθμού οστεοαρθρίτιδα, αλλά δεν είναι σπάνια η εμφάνισή της και σε άτομα μικρότερης ηλικίας (20 – 30 ετών). Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η οστεοαρθρίτιδα εκδηλώνεται στις αρθρώσεις που «σηκώνουν» το περισσότερο βάρος, δηλαδή τα γόνατα, οι μηροί και η σπονδυλική στήλη. Επίσης εμφανίζεται κυρίως στα δάκτυλα, τον αντίχειρα, τον αυχένα και το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Οι υπόλοιπες αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος σπάνια επηρεάζονται, εκτός εάν έχει προϋπάρξει κάποιος τραυματισμός. Επειδή οι τραυματισμένες αρθρώσεις είναι πιο ευάλωτες στην οστεοαρθρίτιδα, οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε μια άρθρωση, είναι παράγοντας κινδύνου.
Η δεύτερη πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οποία προσβάλλει ταυτόχρονα πολλές αρθρώσεις, ξεκινώντας συνήθως από τα χέρια, τους καρπούς ή την άκρα πόδα. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, μπορεί να επηρεάσει το δέρμα , τους μυς, τα αγγεία, τους πνεύμονες και την καρδιά. Στατιστικά, προσβάλλει το 2 -3% του πληθυσμού, ενώ τείνει να εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της αρθρίτιδας;
Εκτός από τη φλεγμονή στην άρθρωση, η αρθρίτιδα πολλές φορές συνοδεύεται και από προβλήματα στο δέρμα, στους μυς, τον συνδετικό ιστό, τους τένοντες αλλά και σε άλλα όργανα. Η νόσος χαρακτηρίζεται από διαδοχικές περιόδους εξάρσεων και υφέσεων και παρότι δεν είναι ιάσιμη, με τη σωστή αντιμετώπιση, μπορεί ο ασθενής να διατηρήσει φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής.
Τα κυριότερο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην άρθρωση που έχει προσβληθεί, ο οποίος συνοδεύεται από οίδημα στην περιοχή, δυσκολία στην κίνηση, ερεθισμό, ερυθρότητα και αυξημένη θερμοκρασία τοπικά. Ο ασθενής σε κάποιες περιπτώσεις παρουσιάζει επίσης συμπτώματα κόπωσης, αδιαθεσίας και απώλεια βάρους.
Πως αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα;
Μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί κάποια θεραπεία για την αρθρίτιδα. Παρόλα αυτά, ανάλογα με την έκταση της βλάβης, το είδος της αρθρίτιδας (οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ψωριασιακή αρθρίτιδα κτλ) και την ένταση του πόνου, υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αντιμετωπιστεί. Κάποιοι από αυτούς είναι:
- φαρμακευτική αγωγή με παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη
- φαρμακευτική αγωγή με χρήση κορτικοστεροειδών
- φαρμακευτική αγωγή με ειδικά φάρμακα (ανάλογα το είδος της αρθρίτιδας)
- τροποποίηση δραστηριοτήτων (ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση των προσβεβλημένων αρθρώσεων)
- φυσικοθεραπεία
Σε περίπτωση που αποδειχθούν αναποτελεσματικά τα ανωτέρω, μπορεί ο ασθενής να χρειαστεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση (συνήθως όταν πρόκειται για περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας).